Zondag 18 Maart Alice Springs again!
20 maart 2018 - Alice Springs, Australië
Zondag 18 Maart. Ik weet het. Het klinkt allemaal wat zweverig, maar de verbintenis met de Aboriginals en Uluru is voor ons voelbaar. We zijn op tijd op gestaan en besluiten eerst onze koffers te pakken, te ontbijten en voor we aan de rit van 450 km gaan beginnen eerst nog even Uluru te bezoeken. Zo gezegd zo gedaan. Het is 36 °. en er staat een flinke wind. We hebben de muziek van de aboriginals op staan. We zijn wat stilletjes. Samen in de auto maar ieder met onze eigen gedachten. We hebben beide wat moeite om weg te gaan. Moeder natuur heeft ons in de grip. We blijven kijken naar Uluruh en het verveelt geen seconde. Bij Uluru aangekomen, blijkt dat door de harde wind het verboden is om de berg te beklimmen. Gelukkig! Eigenlijk snappen wij de de Australiërs ook niet, dat ze dat klimmen niet verbieden! Dat de Aboriginals zelf een oproep moeten doen om hun heilige gebied te beschermen vinden wij absurd. We zijn ervan overtuigd dat er nog steeds een kloof is tussen de twee bevolkingsgroepen. Alsof je de deuren van je eigen huis open zet met een groot neonbord: "lieve dieven en dievegge, in ons ons huis staan veel bezittingen waar wij veel waarde aan hechten; wij hopen dat jullie ze laten staan". "Dank je wel, de deur is open, er is niemand thuis en er is geen alarmsysteem"
De Aboriginals maken tekeningen in het zand, op rotsen of hun lichaam om zaken vast te leggen. We schrijven de namen van onze geliefden die zijn heen gegaan in het rode zand, met hen die wij zó graag ons avontuur hadden willen delen. We zullen jullie nooit vergeten, ook nu niet.
We stappen weer in de auto en rijden richting Alice Spings. In de spiegel zien wij Uluru kleiner worden. Maar het gevoel is nog volop aanwezig. Wat zijn wij toch bofkonten!
De reis verloopt voorspoedig. Halverwege rijden we de Stuart Highway op. Dit is de weg die noord (Darwin) en Zuid (Adelaide) met elkaar verbind. We komen hele grote vrachtwagens tegen met wel 3 opleggers tegen. Op Discovery zie je ze wel eens, maar in het echt is het toch meer bijzonder. We doen nog een bezoekje aan een kamelenfarm aan. We zien echter alleen maar dromedarissen die in gevangenschap leven. Niet echt ons ding.
Ongeveer nog 80 km te gaan, doen we nog een uitstapje via 20 km onverharde weg die ons naar Rainbowvalley brengt. Toon wil nog graag zijn 4-wheel drive skils testen. Willeke wil het liefst door rijden maar ze strijkt over haar lieve hartje. We rijden ieder de helft. We komen niemand tegen. Daar aangekomen zien we een schitterend gebergte dat bestaat uit schilderachtige zandkliffen die een genot zijn voor elke fotograaf. Er schijnt hier veel historisch materiaal gevonden te zijn. Wat is deze aardbol toch geweldig mooi.
We komen om 19.00 uur aan i Alice Springs. We verblijven weer in het Mercure Hotel, net als de eerste nacht. We eten snel wat en duiken dan on bed.
Maandag 19 maart.. Het Red Centre was voor ons een geweldige trip die zich moeilijk laat samenvatten omdat we dan bepaalde onderdelen zullen onder belichten. Dus onze samenvatting: ÉCHT TOP!!!! Dag mooie Outback!
De Aboriginals maken tekeningen in het zand, op rotsen of hun lichaam om zaken vast te leggen. We schrijven de namen van onze geliefden die zijn heen gegaan in het rode zand, met hen die wij zó graag ons avontuur hadden willen delen. We zullen jullie nooit vergeten, ook nu niet.
We stappen weer in de auto en rijden richting Alice Spings. In de spiegel zien wij Uluru kleiner worden. Maar het gevoel is nog volop aanwezig. Wat zijn wij toch bofkonten!
De reis verloopt voorspoedig. Halverwege rijden we de Stuart Highway op. Dit is de weg die noord (Darwin) en Zuid (Adelaide) met elkaar verbind. We komen hele grote vrachtwagens tegen met wel 3 opleggers tegen. Op Discovery zie je ze wel eens, maar in het echt is het toch meer bijzonder. We doen nog een bezoekje aan een kamelenfarm aan. We zien echter alleen maar dromedarissen die in gevangenschap leven. Niet echt ons ding.
Ongeveer nog 80 km te gaan, doen we nog een uitstapje via 20 km onverharde weg die ons naar Rainbowvalley brengt. Toon wil nog graag zijn 4-wheel drive skils testen. Willeke wil het liefst door rijden maar ze strijkt over haar lieve hartje. We rijden ieder de helft. We komen niemand tegen. Daar aangekomen zien we een schitterend gebergte dat bestaat uit schilderachtige zandkliffen die een genot zijn voor elke fotograaf. Er schijnt hier veel historisch materiaal gevonden te zijn. Wat is deze aardbol toch geweldig mooi.
We komen om 19.00 uur aan i Alice Springs. We verblijven weer in het Mercure Hotel, net als de eerste nacht. We eten snel wat en duiken dan on bed.
Maandag 19 maart.. Het Red Centre was voor ons een geweldige trip die zich moeilijk laat samenvatten omdat we dan bepaalde onderdelen zullen onder belichten. Dus onze samenvatting: ÉCHT TOP!!!! Dag mooie Outback!
