Woensdag 21 Maart Petersborough GOR
22 maart 2018 - Melbourne, Australië
Maandag 19 Maart. We landen voor de 3e keer op het vliegveld in Melbourne. Het is hier 20°, dus dat scheelt 15 graden met Alice Springs. Even wennen dus. We houden een taxi aan die ons naar Cruisin brengt, het verhuurbedrijf van onze camper. In tegenstelling tot de oude camper in Tassie, hebben we nu een bij een nieuwe camler, 15.000km op de teller, een fiat. Het is een prachtig apparaat. We doen snel wat boodschappen en eten bij de mac in den winkelcentrum. Het is inmiddels 18.30 uur. We trachten een camping te reserveren aan het begin van de Great Ocean Road (GOR). We krijgen moeilijk iemand te pakken, maar uiteindelijk lukt dat. We arriveren on het donker om 21.30, minder leuk. De camping is al betaald dus we stekkeren en gaan snel slapen.
Dinsdag 20 Maart. De (GOR) is één van de mooiste kust-routes van de wereld, hij is 240 km lang. De grote ocwean beukt hier op het vaste land en bezorgt een schouwspel wat je nooit meer vergeet. Het uitzicht wisselt zich af met prachtige rotspartijen, plekken met veel historie, je rijdt door the rainforest, veel bezienswaardigheden en mooie dorpjes. Je kan gewoon niet stoppen met foto's maken.
We hebben beiden slecht geslapen.. Willeke heeft weer veel last van rugpijn, dus de blaasontsteking is wéér terug. Balen. Gelukkig heeft ze nog een kuur anti biotica van de dokter van het vliegveld. Met Willeke gaat het redelijk dus we besluiten de GOR toch te rijden. We genieten met volle teugen. Het is bewolkt en best fris 18°. Wel een beetje jammer. In port Campbell NP, stoppen we en maken wij een wandeling door het prachtige regenwoud. In de ochtend hebben wij al contact opgenomen met camping Hollidaypark GOR in Petersborough. Om 18.30 uur komen we aan, het waait kei bard en het is nest koud. Toon kookt een lekkere pasta. Willeke is wat bang dat de camler omwaait of dat er iets stukgaat. Dus ze gaat niet lekker slapen.
Woensdag 21 Maart. Die nacht zet de blaasontsteking door en barst Willeke van de rugpijn. Het bed is ook wat te klein. Om 6 uur besluiten we dat Toon in het andere
bed gaat liggen boven de cabine. Daarna slaapt Willeke nog wat en zoals gebruikelijk slaapt Toon als een roosje. Die dag is Willeke gebroken. We blijven op dezelfde camping. Willeke blijft grotendeels van de dag in bed en Toln doet de was en vertroeteld zijn meisje. We stellen onze plannen bij. We wilden nog naar NP the grampians voor een flinke klim- wandeltocht, maar dit schrappen we. We merken dat we wat reismoe worden én we willen nog een bezoek brengen aan Pepijn, 7 uur rijden hier vandaan + op zaterdag 5 uur rijden naar Melbourne, dus we gaan morgen richting Pepijn.
We eten vanavond pizza. Een hoop gedoe want op één of andere manier is het gas op. ruim een uur aan de installatie pielen, die we echt niet aan de praat krijgen, besluiten we de camping keuken te gebruiken waar ook een oven inzit. Uiteindelijk komt alles goed en nuttigen we de lekkere pizza. Willeke schrijft nog in haar dagboek en Toon werkt aan de blog. Terwijl Willeke al slaapt maalt Toon nog een nachtelijke strandwandeling.
Dinsdag 20 Maart. De (GOR) is één van de mooiste kust-routes van de wereld, hij is 240 km lang. De grote ocwean beukt hier op het vaste land en bezorgt een schouwspel wat je nooit meer vergeet. Het uitzicht wisselt zich af met prachtige rotspartijen, plekken met veel historie, je rijdt door the rainforest, veel bezienswaardigheden en mooie dorpjes. Je kan gewoon niet stoppen met foto's maken.
We hebben beiden slecht geslapen.. Willeke heeft weer veel last van rugpijn, dus de blaasontsteking is wéér terug. Balen. Gelukkig heeft ze nog een kuur anti biotica van de dokter van het vliegveld. Met Willeke gaat het redelijk dus we besluiten de GOR toch te rijden. We genieten met volle teugen. Het is bewolkt en best fris 18°. Wel een beetje jammer. In port Campbell NP, stoppen we en maken wij een wandeling door het prachtige regenwoud. In de ochtend hebben wij al contact opgenomen met camping Hollidaypark GOR in Petersborough. Om 18.30 uur komen we aan, het waait kei bard en het is nest koud. Toon kookt een lekkere pasta. Willeke is wat bang dat de camler omwaait of dat er iets stukgaat. Dus ze gaat niet lekker slapen.
Woensdag 21 Maart. Die nacht zet de blaasontsteking door en barst Willeke van de rugpijn. Het bed is ook wat te klein. Om 6 uur besluiten we dat Toon in het andere
bed gaat liggen boven de cabine. Daarna slaapt Willeke nog wat en zoals gebruikelijk slaapt Toon als een roosje. Die dag is Willeke gebroken. We blijven op dezelfde camping. Willeke blijft grotendeels van de dag in bed en Toln doet de was en vertroeteld zijn meisje. We stellen onze plannen bij. We wilden nog naar NP the grampians voor een flinke klim- wandeltocht, maar dit schrappen we. We merken dat we wat reismoe worden én we willen nog een bezoek brengen aan Pepijn, 7 uur rijden hier vandaan + op zaterdag 5 uur rijden naar Melbourne, dus we gaan morgen richting Pepijn.
We eten vanavond pizza. Een hoop gedoe want op één of andere manier is het gas op. ruim een uur aan de installatie pielen, die we echt niet aan de praat krijgen, besluiten we de camping keuken te gebruiken waar ook een oven inzit. Uiteindelijk komt alles goed en nuttigen we de lekkere pizza. Willeke schrijft nog in haar dagboek en Toon werkt aan de blog. Terwijl Willeke al slaapt maalt Toon nog een nachtelijke strandwandeling.
Willeke: laat je maar goed verwennen en geniet verder van jullie trip.
Mien