Donderdag 8 maart Golden Valley

Woensdag 7 Maart. Het is 07.30, Willeke en Pep liggen nog lekker te slapen. Na een heerlijke ochtend douche gaat Toon een wandelroute lopen. Rondom deze camping zijn er verschillende uitgezet en goed bewegwijzerd. Het is een route door een dicht begroeid bos. Werkelijk een prachtige route. Hoe vreemd ook, hier in Australië is het in de avond drukker met het dierenleven als in de ochtend. Behalve de kleine kangoeroes, die zijn er altijd. Toon ziet er een stuk of 10. Stomme beesten zijn het eigenlijk. Je ziet ze i.e.i. niet. Maar als je iets te dicht bij komt (25 mtr.) dan hupsen ze weg met een kabaal dat ze het in nederland kunnen horen! En ja dan zie je ze. Waren ze blijven zitten dan loop je ze w.s. gewoon voorbij!
Na een snel ontbijt vertrekken we verder richting westkust. Onderweg is het ontzettend heuvelachtig. Het landschap wisselt snel. Bij Derwent Bridge doen we een een tentoonstelling aan van een kunstenaar in houtsculpturen. Greg Duncan brengt middels houtsnijwerk in houten panelen een verhaal over deze regio tot leven, dat op ons een diepe indruk maakt. Alles wat ik er meer over zeg doet afbreuk aan onze beleving. Alles is van hout gemaakt, er branden verschillende houtkachels, toepasselijke muziek en niet te vergeten de heerlijkste scones met jam en wipped cream die we ooit hebben gehad! Daarnaast een pot heerlijke koffie. Helaas mogen we geen foto of film maken maar we raden je aan even naar zijn website te kijken. http://www.thewalltasmania.com
Een paar km verder is het bezoekerscentrum van Cradle Mountain-Lake St.Clair National park. Dit park herbergt het diepste meer Lake st. Clair (200 mtr) en de hoogste bergtop mount Ossa (1617 mtr), van Tasmania. Door het park loopt een bijzondere wandelroute van Cradle Mountain tot Lake st. Clair, genoemd de overland track (65 km). Het kost je een week om die te lopen. Het is een onvergetelijke reis door het Tasmaanse Alpine hart. Wederom veel bijzondere dieren, watervallen, mooi berglandschap en prachtige meren.
Natuurlijk doen we niet heel de route maar bij beidde ingangen kun je ook kortere niet minder bijzondere wandelroutes maken. Op woensdag doen we Lake st. Clair aan. Die nacht slapen we in een Bush camping in Zeehan en op donderdag doen we Cradle Mountain aan. We maken 2 hele bijzondere tochten mee. gelukkig hebben zowel Pep als Willeke geen klachten meer, dus genieten ook zij met volle teugen. Pep geniet verder ook van het rijden met de camper door dit geweldige berglandschap. Alhoewel de wegen hier best goed zíjn, lijkt de camper soms van ellende uit elkaar te trillen.
Tijdens de wandelroutes van 2 a 3 uur zien we behoorlijk af maar vallen onze monden van verbazing regelmatig open door de geweldige natuur. Het park is bijzonder goed gefaciliteerd. Dat hebben die Tasmanen toch maar goéd geregeld! De foto's vertellen het verhaal verder. Het is echt zo verschrikkelijk moeilijk om in een kort verhaal te omschrijven wat onze ogen allemaal waarnemen. Een orgasme op ons netvlies? Ik weet zelfs niet of dat de beleving wel voldoende recht doet..... Donderdagavond om 19.00 uur komen we aan bij onze volgende camping Quamby Corner. Onze chefkok bereid weer een heerlijk maal en daarna doen we ieder ons ding. We zijn vermoeid vooral van alle indrukken....