Woensdag 28/2 Orford Tasmanië

Zondag was een erg korte nacht. Pepijn moest om 4 uur al uit bed . Toon moest mee omdat hij de sleutel van de parkeergarage mee terug moest nemen. Het parkeren hier in Mebourne kost 30 dollar (€ 20 pd). Die nacht werd Willeke ziek. 1,5 week geleden had ze een blaasontsteking gehad, waarschijnlijk had de anti biotica niet goed zijn werk gedaan want de klachten keerden terug. Balen! Dit bezorgde Willeke ook een slechte nacht! Wat nu? Om 7.30 uur opgestaan. Alles weer ingepakt en om 9 uur pikte de luchthavenshutle ons op. Nu liep alles op rolletjes. Onderweg hebben we een plan gemaakt hoe die ontsteking de kop in te drukken. We besloten om bij de apotheek alternatieve geneesmiddelen te kopen. Op het vliegveld vonden we al snel een apotheek. Situatie uitgelegd. Ze konden ons niets meegeven want ze moest eerst naar de dokter! We waren teleurgesteld, maar dat was snel voorbij. Er bleek ook naast de apotheker een dokter te zitten. Dus Willeke een consultje gedaan. Antibiotica gehaald: problem resolved! Wat een service zeg! Nooit bij nagedacht dat er op het vliegveld ook een dokter zou kunnen zijn?
Pepijn is eerder vertrokken omdat hij een goedkopere vlucht had gespot. Klein foutje want deze vlucht gaat naar Hobart terwijl wij vliegen op Devonport! Pep pakt vanuit Hobart de bus naar Lauceston waar we elkaar ontmoeten. De vlucht naar Devonport verloopt relaxed. We schieten wat mooie plaatjes vanuit het vliegtuig. Wat is dat reizen toch geweldig. Links en rechts hebben we leuke contacten met medereizigers.
Op Devonport wacht de verhuurder van de camper ons al op. Na een korte uitleg vertrekken we naar Lauceston. Het links rijden is weer even wennen, maar na 1 keer op de verkeerde. baan te hebben gezeten is Toon door de gil van Willeke zo geschrokken dat het niet meer voor gekomen is.... In Lauceston loopt onze communicatie met de navigatie niet goed, pep staat bij het busstation maar na 3 rondjes om Pep heen komen we gelukkig toch samen. We besluiten om naar de kust te rijden, met het idee de 28e richting Hobart te rijden. De eerste aanblik met de natuur van Tasmanië is geweldig maar ook best wreed. Er liggen veel dode dieren langs de weg die overreden zijn. Maar gelukkig weegt dit niet op tegen de gigantische drukte van levende dieren op de weg! We zien tientallen walibi's, wombats, possums en een echidna! Héél bijzonder. Om 22.30 uur komen we aan bij toeristpark Hillcrest in st. Helens. De receptie is gesloten maar we hebben gebeld en er licht een envelop klaar. Pep heeft gebeld en bad 3 keer zijn naam gespeld. Hij heeft nu echter een nieuwe bijnaam erbij want hier heet hij Pappejam ha ha ha! We zijn alle 3 kei kapot. Kokkie Peppie maakt een snelle hap klaar en al snel verkeren we in dromenland. Woensdag 28 maart. We staan om 9 uur op. Heerlijk geslapen. De camper bevalt ons prima. Het is zeker geen nieuwe maar hij rijdt Heerlijk, hij is ruim en er zit alles op en aan wat we nodig hebben. Omdat we om 10 uur moeten uitchecken, douchen we ons en rijden meteen aan. Met Willeke gaat het gelukkig een stuk beter. Onze eerste stop is bij Shelly point Scamander. Hier ontbijten we lekker in het zonnetje en maken onze eerste strandwandeling. Ons hoofd stroomt langzaam leeg en laten alles lekker op ons in werken. De volgende stop is bij ons eerste national Park wat we aandoen. Het Freycinet NP. We maken een eerste hike naar Wineglass bay. Een tocht van 4 uur die ons uitzicht biedt op de schitterende baai in wijnglas vorm met een hagelwit strand. Onze kuiten moeten nog wennen aan de bergen maar verder gaat het geweldig. We rijden via de kust door naar camping Orford. We zitten nu nog een uur van Hobart waar we morgen de verjaardag van Pep gaan vieren.