Zondag 4 maart Huonville.

We doen ontzettend veel indrukken op. Jeetje wat is dit een schitterend gebied!
Zaterdag 3 maart, na een bijzonder lekkere douche bij Barilla camping vertrekken we naar Richmond. Dit is een heerlijk klein romantisch Tasmaans dorpje. De mensen zijn vriendelijk en uitnodigend. Je voelt je direct thuis hier. Bij het infobord over het dorp krijgen we voor het eerst te maken met de zwarte geschiedenis van Australië. Het staat zwart en wit gedrukt maar de mensen hier vergeten liever deze periode. Op zondag wordt dit wat duidelijker, daarover straks meer. In het dorp rijden we eerst naar de st Luke Church. Die mogen we natuurlijk niet vergeten! Het is een klein bescheiden kerkje. Even verderop in het kleine centrumpje is er een gigantisch grote snoepwinkel en diverse winkels met lokale producten. Toon krijgt van Pep een heerlijke Tasmaanse wiskey nog voor zijn verjaardag. Willeke koopt bijzondere bonbons met lavendel.en verder verse abrikozenjam voor ons allemaal. Vervolgens rijden we door naar port Arthur. We checken in op Holiday Park Port Arthur. Een ontzettend mooie campjng midden in een bosrijk en bergachtig gebied die verweven is met de natuur. Het barst er van de kleine kangoeroes en bijzondere vogels. Pep doet nog rustig aan omdat hij nog last heeft van zijn verkoudheid. Willeke en Toon maken een bijzondere wandeling door het bos. Het lijkt of je hier rondloopt in jungleachtige dierentuin. We voelen ons bevoorrecht.... Zondag 4 maart staan we om 7.00 uur op. We willen om 9 uur een bezoek brengen aan Port Arthur Historic Site. Deze plek herbergt de donkere geschiedenis van Tasmanië. Het was vroeger de plek waar de Engelse gevangenen uit heel Australië naar toe werden gestuurd die iets crimineels hadden gedaan. Het was een strafkamp. Gevangenen moesten hier dwangarbeid doen. In een strenge afzondering werden psychiatrische patienten opgenomen en kregen eenzame opsluiting. Er was geen sprake van behandeling, ze waren vooral bezig met management (dat was vroeger dus ook al Ha ha ha). Jeetje wat een tijd Het is ook de plek waar in 1996 de grootste schietpartij uit de Australische geschiedenis heeft plaats gevonden. Veel.mensen hebben deze gebeurtenis mee gemaakt en willen liever niet aan dit drama herinnerd worden. We worden rond geleid door een gids die erg boeiend zijn verhaal verteld. . Daarna lopen we rond in talrijke historische gebouwen en we brengen met de boot een bezoek aan het dodeneiland en het boysgevangeniseiland, het jongste kind was 9 jaar dat in hier opgesloten zat.
Vervolgens rijden we door naar de volgende camping: Huon Valley Park. Weer een heel ander landschap. Graslanden, riviertjes en veel groen. We vergapen ons aan de mooie natuur. Hier schijnen de zeldzame vogelbekdieren te zitten. En jawel na wat speurwerk zien we er eentje in de Huon rivier die dwars door onze camping loopt. We volgen het dier wel.1,5 uur lang en het beestje zelf lijkt zich niet te storen aan ons. We. Zijn alledrie verliefd op de natuur en historie van Tasmanië.....